Skończywszy w 2003 r. studia na PRz podjąłem pracę w jednej z firm będących producentem okien i drzwi z PVC, drewna oraz aluminium. Profil działalności owej firmy skoncentrowany jest i był na produkowaniu elementów stolarki otworowej. Zdarzały się w tym wszystkim jednak “przebłyski”, które pozwoliły młodemu inżynierowi posmakować czegoś bardziej wymagającego niż zamknięte w swoim obwodzie elementy stolarki. I tak oto pierwszy kontakt z konstrukcjami słupowo-ryglowymi nastąpił przy okazji realizacji remontu budynku PGE w Sanoku.

Realizacja rozpoczęła się w 2004 roku. Do tego czasu skosztorysowałem kilkaset przetargów publicznych napędzanych funduszami europejskimi skoncentrowanymi na termomodernizacjach budynków użyteczności publicznej. Było to zajęcie absorbujące czasowo lecz intelektualnych wyzwań z sobą wielu niestety nie przynosiło.

Pierwsza realizacja konstrukcji słupowo-ryglowej w systemie MB-50SR wzbudziła we mnie wielkie tęsknoty i niemożliwe do pohamowania potrzeby sprawdzenia swoich umiejętności przy większych realizacjach. Niedługo po pierwszej, nieudolnej realizacji z przyczyn osobistych i zawodowych związanych z chęcią zaspokojenia ambicji młodego inżyniera podjąłem decyzję w wyniku której zmieniłem zarówno miejsce pracy jak i zamieszkania.

Będąc dziś tu gdzie jestem uważam że była to najlepsza możliwość z której dane mi było skorzystać.

W kolejnych wpisach przedstawię wybrane obiekty które budowały mnie jako inżyniera i stanowiły podwaliny pod uzyskanie uprawnień w zakresie kierowania oraz projektowania.

Choć mam nieograniczone uprawnienia skupiam się wyłącznie na tym co mnie pasjonuje, ciekawi – na tym co mnie pochłonęło lata temu i do dziś dnia trzyma w swych “szponach”